De Waarde van Portretten

De waarde van portretten. Dan heb ik het niet over de prijzen van foto’s of een fotoshoot. Al wil ik daar in de toekomst ook een zeker een blog aan wijden. Ik heb het over de emotionele waarde van portretten. Een waarde zoveel groter dat er eigenlijk geen prijs voor te bepalen is.

Al vroeg in mijn leven werden foto’s van onschatbare waarde. Als dochter van een PHILIPS-man werd mijn wereld bijna letterlijk 180 graden op zijn kop gezet toen ik zes was. Het hele gezin werd ingepakt en we verhuisden naar Taiwan. Een nieuw land, een nieuw huis, een zwembad in de nieuwe tuin, een nieuwe school, een nieuwe taal; niets was meer hetzelfde.

Daarna, zoals zo vaak bij grote veranderingen, begon het gemis naar het oude. Een zwembad in de tuin is fijn maar ik miste mijn Nederlandse vriendjes om er mee in te spelen. Vrijdagen waren niet meer hetzelfde zonder mijn opa en oma die op bezoek kwamen. Bovendien was de taal in het begin een grote barrière op de Britse school.

In dat totaal nieuwe leven waren de enige aandenkens die ik had de foto’s van vriendjes en familie. Het eerste jaar had ik moeite met aarden. Gelukkig had ik een klein fotoboekje, gemaakt door mijn oma, die ik dag en nacht bij me droeg. Zodat ik tijdens eenzame momenten kon ik terugkijken naar de bekende gezichten die 10.000 kilometer verderop in Nederland waren.

Die foto’s waren in die tumultueuze tijd mijn houvast. De waarde daarvan ben ik nooit vergeten. Een mooi portret is zoveel meer dan een stukje papier. Het is een documentatie van iemands dierbare. Een herinnering waar, zelfs  jaren later, naar gekeken kan worden en wat een mooi aandenken is aan een prachtig persoon!